Πέμπτη, Μαΐου 29, 2008

Στης ακρίβειας τον καιρό...

Αυτό που σε δεκάδες χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου εμφανίζεται με τη μορφή της πείνας και τροφοδοτεί λαϊκές εξεγέρσεις, σε μας εμφανίζεται με τη μορφή της ακρίβειας και, δυστυχώς, δεν τροφοδοτεί ούτε απεργίες. Τροφοδοτεί μόνο πολιτική σπέκουλα ( τα ΜΜΕ που ανήκουν τα περισσότερα σε μεγάλους επιχειρηματίες θυμήθηκαν την ακρίβεια και μας βομβαρδίζουν κάθε βράδυ με γέροντες που αδυνατούν να εξασφαλίσουν το γιαούρτι τους και νοικοκυρές που ψάχνουν στα σκουπίδια των λαϊκών. Την ίδια στιγμή κάθε απεργιακή κινητοποίηση για αύξηση των μισθών, την αντιμετωπίζουν ως δημόσιο κίνδυνο) και ακτιβιστικά καραγκιοζιλίκια (γιατί μη μου πείτε ότι τα πολυδιαφημισμένα μποϋκοτάζ στα ζυμαρικά ή στα γάλατα θα ρίξουν τις τιμές. Ιδιαίτερα εδώ που το καταναλωτικό κίνημα βρίσκεται στα σπάργανα) . Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, μεταξύ Απρίλη '08 και Απρίλη '07, είχαμε τις ακόλουθες μεταβολές τιμών: ψωμί 17,3%, αλεύρι 19%, ζυμαρικά 22,4%, βούτυρο γάλακτος 31,5%, σπορέλαιο 35,4%, σκληρά τυριά 15,4%, αυγά - όσπρια 14,2%, φυσικό αέριο 45%, πετρέλαιο θέρμανσης 38,6%, καύσιμα αυτοκινήτου 11,6% και έπεται συνέχεια. Πίσω από τις συνεχείς ανόδους των τιμών στα προϊόντα και της γεωργίας και της βιομηχανίας βρίσκεται η προσπάθεια του καπιταλισμού να διαχειριστεί την κρίση του, φορτώνοντας τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων. Βρίσκεται όμως και η ανικανότητα μιας Κυβέρνησης απραξίας. Μιας Κυβέρνησης που είναι τόσο διαπλεκόμενη με τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες που αδιαφορεί συστηματικά. Τα φληναφήματα περί σωστής λειτουργίας της αγοράς, περί σωστού ανταγωνισμού δεν πρέπει να μας πείθουν. Αν θέλουμε να καταπολεμηθεί η ακρίβεια, σίγουρα δεν χρειαζόμαστε περισσότερη "απελευθέρωση", περισσότερο «ανταγωνισμό». Χρειαζόμαστε περισσότερο έλεγχο. Έλεγχο κοινωνικό και φυσικά μιαν άλλη οργάνωση της κοινωνίας μας.

Σάββατο, Μαΐου 24, 2008

Η μοναδικότητα στην διαμαρτυρία και άλλα ευτράπελα

".....τώρα κοκορεύεσαι απάνω στον εξώστη
και μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη
Στη φοιτητριούλα που σε έχει ερωτευτεί
θα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή....."
Διονύσης Σαβόπουλος 1975. "Ο πολιτευτής"
Τελικά η εμμονή στον μικρομεγαλισμό και στη «μοναδικότητα» στην αριστεροφροσύνη, στην επαναστατικότητα και στην διαμαρτυρία μπορεί και να είναι επικίνδυνη. Ιδιαίτερα όταν αποδεικνύεται από έγγραφα ότι ο ίδιος ο αρχηγός σου είχε ψηφίσει υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αναφέρομαι φυσικά στον κο Αλαβάνο και στον Συνασπισμό. Όπως θα δείτε εδώ: http://www.alekos.blogspot.com/, και εδώ: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+REPORT+A5-2002-0183+0+DOC+XML+V0//EL ο ίδιος ΨΗΦΙΣΕ υπέρ της συνθήκης της Μπολόνιας και της αναγνώρισης των πτυχίων των διαφόρων ιδιωτικών σχολών. Περιμένουμε την επίσημη αντίδρασή τους.

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008

45 χρόνια από τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη

Στις 22 του Μάη του 1963, πέφτει δολοφονημένος από τους παρακρατικούς ο Βουλευτής της Αριστεράς Γρηγόρης Λαμπράκης. Το μεσημέρι της 22 Μάη 1963, με το αεροπλάνο της "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ" φτάνει στη Θεσσαλονίκη ο βουλευτής της αριστεράς και υφηγητής της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθήνας Γρηγόρης Λαμπράκης, για να μιλήσει στην πρώτη δημόσια συγκέντρωση που οργάνωνε η νεοδημιούργητη τότε "Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης" (ΕΔΥΕΘ). Η συγκέντρωση επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην αίθουσα "Πικαντίλλυ", όμως το πρωί της ίδιας μέρας ο ιδιοκτήτης αρνείται να την παραχωρήσει. Κατόπιν αυτού αποφασίζεται η συγκέντρωση να πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του ΔΣΚ (Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος" στην οδό Ερμού.
Ο καθηγητής κ. Παύλος Πετρίδης, που εξέδωσε το 1995 τα πρακτικά της δίκης για την υπόθεση Λαμπράκη, στον πρόλογο του βιβλίου του "Δολοφονία Λαμπράκη - ανέκδοτα ντοκουμέντα (1963-1966)", υπογραμμίζει:
"Η δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη από "αγνώστους", τον Μάιο του 1963 στο κέντρο της συμπρωτεύουσας, λειτούργησε απομυθοποιητικά για το κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό της δεκαετίας του '60. Η συμπτωματική αποκάλυψη των εκτελεστών και των συνενόχων τους, κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, οδήγησε απρόσμενα στην εξιχνίαση του πλέγματος των παρακρατικών μηχανισμών που δρούσαν ανενόχλητοι υπό την πλήρη κάλυψη των σωμάτων ασφαλείας. Κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων επισπεύστηκε μοιραία και η πτώση του Κ. Καραμανλή μετά από οκταετή αδιατάρακτη κυβερνητική εξουσία. Μέσα από τη φορά των πραγμάτων το πανίσχυρο κράτος της δεξιάς κατέρρεε, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ανήμπορο να αποσείσει τις πολιτικές του ευθύνες.
Η πρωτοφανής παθητικότητα των οργάνων της τάξης στη διάρκεια των εγκληματικών γεγονότων της 22ας Μαϊου, εξακολουθεί να αποτελεί το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα της όλης πολύκροτης υπόθεσης.
Οι δολοφόνοι του βουλευτή έδρασαν απροσχημάτιστα χωρίς να παρεμποδιστούν και να καταδιωχθούν από κανέναν. Η συνεργασία των αρχών της χωροφυλακής με τον υπόκοσμο, που επωμίστηκε την "ευθύνη" της αντισυγκέντρωσης εναντίον των "Φίλων της Ειρήνης", αποδείχτηκε υποδειγματική. Καθώς προέκυψε από το αποκαλυπτικό υλικό της προανάκρισης και οι δύο πλευρές (τραμπούκοι και σώματα ασφαλείας) φρόντισαν για την αλληλοκάλυψή τους αποφεύγοντας να εισφέρουν και την παραμικρή έστω διαφωτιστική μαρτυρία.
Παρά τις εναγώνιες προειδοποιήσεις από τους έχοντες την πρωτοβουλία της εκδήλωσης προς τις πολιτικές, δικαστικές και αστυνομικές αρχές της Θεσσαλονίκης δεν ελήφθη κανένα μέτρο προστασιάς. Οι βουλευτές Λαμπράκης και Τσαρουχάς προσφέρθηκαν ως "βορά" στους "αγανακτισμένους πολίτες" που διαδήλωναν, κατόπιν οδηγιών, έμπροσθεν της αίθουσας του "Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος" στην οδό Ερμού. Σα να μην αρκούσαν οι τραμπουκισμοί, καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο Λαμπράκης δέχτηκε τη χαριστική βολή από το τρίκυκλο του Γκοτζαμάνη επί του οποίου επέβαινε και ο Εμμανουηλίδης για την ασφαλέστερη διεκπεραίωση της εκτέλεσης.
Η δολοφονία Λαμπράκη συνετελέσθη παρόντων 180 ανδρών και αξιωματικών της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας με επικεφαλής τον Επιθεωρητή Χωροφυλακής στρατηγό Κ. Μήτσου, τον Διευθυντή της Αστυνομίας Ευθ. Καμουτσή, τον Υποδιευθυντή Μιχ. Διαμαντόπουλο, τον Διοικητή Εθνικής Ασφαλείας Κ. Δόλκα και τους υπομοιράρχους Εμμ. Καπελώνη και Δ. Κατσούλη. Εντολή καταδίωξης των εκτελεστών δεν δόθηκε ποτέ ενώ ο Αρχηγός της Χωροφυλακής Γ. Βαρδουλάκης, την επομένη της δολοφονίας, προσπάθησε να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη. Παρών στην αντισυγκέντρωση της 22ας Μαϊου ήταν και ο Πρόεδρος της παρακρατικής οργάνωσης "Σύνδεσμος αγωνιστών και θυμάτων Εθνικής Αντιστάσεως Βορ. Ελλάδος" δοσίλογος Ξεν. Γιοσμάς στην δικαιοδοσία του οποίου ανήκε η πλειοψηφία των "αντιφρονούντων" τραμπούκων.

ΔΗΛΩΣΑΝ ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ( Από το Μακεδονικό Πρακτορείο ειδήσεων):
"Αποτρόπαιο έγκλημα! Διαμαρτύρομαι με όλη μου την ψυχή σαν διανοούμενος, σαν Έλληνας και σαν άνθρωπος".Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ (Ποιητής)
"Μαζί με όλους τους τίμιους Έλληνες καταδικάζω μεθόδους που είναι αδιανόητοι για την εποχή μας και ασυμβίβαστοι με την στοιχειώδη έννοια της Δημοκρατίας".ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (Ποιητής)
"Σαν καλλιτέχνις και σαν άνθρωπος, μόνο ντροπή μπορεί να αισθανθεί κανείς, όταν βρίσκεται μπροστά σε τέτοια γεγονότα, που καταλύουν κάθε έννοια ανθρωπιάς, ελευθερίας και δημοκρατίας".ΒΕΡΑ ΖΑΒΙΤΣΙΑΝΟΥ (Ηθοποιός)
"Με συγκλονίζει η διαπίστωση ότι εννιά στους δέκα Έλληνες έχουν πλήρη συναίσθηση του τι συνέβη στη Θεσσαλονίκη. Η ευθύνη για τέτοιου είδους δολοφονίες είναι ευρύτερη και οι πνευματικοί άνθρωποι δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο σε μια δήλωση αγανακτήσεως, αλλά να διαφωτίσουμε αυτούς τους "εννιά" Έλληνες ποιά είναι η δική τους ευθύνη".ΙΑΚ. ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ (Θεατρικός συγγραφέας)
"Σαν Ελληνίδα και σαν άνθρωπος ντρέπομαι και πονάω γιατί ένας τόσο ωραίος άνθρωπος, γεμάτος ιδανικά, είχε αυτή την απαράδεκτη μοίρα".ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ (Ηθοποιός)
"Ολες οι σκληρές πέτρες της Ελλάδας δεν φτάνουνε για να σκαλίσουμε τα βάσανα της πατρίδας μας. Σαν άνθρωπος και καλλιτέχνις διαμαρτύρομαι για τις φασιστικές μεθόδους που οδηγήσανε στον τάφο το μαχητή και ήρωα της ειρήνης Λαμπράκη και ενώνω τη φωνή μου με τη φωνή των άλλων πνευματικών ανθρώπων: Να σταματήσουμε το φασισμό πριν πνίξει τον τόπο μας στην ντροπή και στο αίμα".ΒΑΣΩ ΚΑΤΡΑΚΗ (Χαράκτρια)
"Δεν έχω να πω τίποτα άλλω. Ζηλεύω τον θάνατό του".Μ. ΚΑΤΡΑΚΗΣ (Ηθοποιός)
"Ο θάνατος του Λαμπράκη είναι ένα αφάνταστο γεγονός. Η δικαιοσύνη πρέπει να μιλήσει".Ν. ΛΟΥΡΟΣ (Καθηγ. Μαιευτικής)
"Κι εγώ σαν μια μονάδα του λαού θρηνώ, οργίζομαι και ντρέπομαι".ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑ (Ηθοποιός)
"Η υπόθεση με έχει συγκλονίσει. Και θα αντιδράσω με τον δικό μου τρόπο".ΕΥΑΓ. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ (Παιδαγωγός)
"Σύμβολο των ημερών μας: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλώτης για την ειρήνη να σκοτωθεί απο τη βάρβαρη, άνανδρη βία. Σύμβολο αλλά και χρέος όλων μας: Όχι μόνον να τιμωρηθούν ανελέητα οι οικτροί αυτουργοί, αλλά και να καταλυθούν αμέσως οι εγκληματικές δυνάμεις που τους εκτρέφουν και τους οπλίζουν".ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ (Δημοσιογράφος)
"Στο πρόσωπο του άξιου γιου της Ελλάδας Γρηγόρη Λαμπράκη, ζήτησαν να σκοτώσουν την ειρήνη, την λεβεντιά, την ανθρωπιά. Μα σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος; Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι. Όχι για ταφή, μα για ανάσταση".ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ (Λογοτέχνης)

Τετάρτη, Μαΐου 21, 2008

Ο αγώνας για δημόσια Πανεπιστήμια

"Η κυβέρνηση πιστεύει στην απελευθέρωση του μη κρατικού πανεπιστημίου και θεωρεί ότι ο πιο σοβαρός και υπεύθυνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16. Η συνύπαρξη του μη κρατικού με το δημόσιο απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του δημοσίου πανεπιστημίου, ανοίγει τις πόρτες εισόδου στη χώρα μας ενός επιστημονικού δυναμικού διακεκριμένων Ελλήνων και επιτρέπει στους Ελληνες χορηγούς να επενδύσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς να γίνονται υπεργολάβοι ή υπάλληλοι ξένων συμφερόντων".
«Είναι σαφές ότι (σ.σ. η κυβέρνηση) προσπαθεί πάλι σε βάρος των νέων και της Παιδείας να αλλάξει την ατζέντα», δήλωσε χθες η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.
Σε αποπροσανατολισμό αναφέρεται επίσης το ΚΚΕ. Στη σχετική ανακοίνωση της Κ.Ε. του κόμματος, υπογραμμίζεται πως «ο περιορισμός της συζήτησης μόνο στο θέμα του άρθρου 16 του Συντάγματος αποτελεί αποπροσανατολισμό.

Ο ΣΥΝ: «Οι κύριες αιχμές της αντιπαράθεσής μας με την κυβέρνηση είναι τα τετραετή πλάνα και οι μάνατζερ στις σχολές, τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, η περικοπή των δωρεάν συγγραμμάτων, οι πιστωτικές μονάδες, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και ο κατακερματισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων».

«Το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει την εκβιαστική πολιτική η οποία είναι ατελέσφορη. Υποχρεώνει τα Ιδρύματα σε μια συνεχή άμυνα που πρέπει να ασκούν προκειμένου να αναβαθμιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν πρέπει να γίνεται έτσι. Αλλωστε, δεν είμαστε και δεν θέλουμε να είμαστε φοβικοί», επισημαίνει ο αντιπρύτανης του Ε.Μ.Πολυτεχνείου

«Αν ανοίξουν πάλι μέτωπα με διλήμματα, πανεπιστήμια δημόσια ή ιδιωτικά ή Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, θα πάμε πίσω, πολύ πίσω», δηλώνει ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρίστος Κίττας, ζητώντας διάλογο και ουσιαστική μεταρρύθμιση. Οσο για τα περί μη κρατικών, αφού τόνισε πως η διασταλτική ερμηνεία του 16 -στην οποία αναφέρθηκε ο υπουργός Παιδείας- «είναι θέμα συνταγματολόγων», υπέδειξε την ουσία: «Στη Σκανδιναβία που αποτελεί πρότυπο δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, στη Γερμανία μόνο δύο, ακόμα και στις ΗΠΑ δεν υπάρχει μοντέλο αμιγούς ιδιωτικού πανεπιστημίου».

Η έκπληξη

Τελικά ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, ο απλός ψηφοφόρος, ο ενεργός πολίτης που καθημερινά βομβαρδίζεται από τις δημοσκοπήσεις, καθημερινά πληγώνεται από τις δηλώσεις και τις συμπεριφορές πρωτοκλασάτων στελεχών, συνεχίζει να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Κοντά 300.000 μέλη του κινήματος συμμετείχαν στις εκλογές για την ανάδειξη σχεδόν 9.000 στελεχών στις Νομαρχιακές, Περιφερειακές και Δημοτικές οργανώσεις. Από τους 63 γραμματείς Νομαρχιακών Επιτροπών, οι 50 είναι νέοι και πρωτοεκλεγόμενοι και το ποσοστό ανανέωσης ανέρχεται στο 79%, την ώρα που το Καταστατικό του ΠΑΣΟΚ ορίζει ανανέωση τουλάχιστον 20%, ενώ από τα 904 μέλη των νομαρχιακών επιτροπών, οι νέοι και πρωτοεκλεγέντες ανέρχονται σε 523. Ακούστηκαν φυσικά και καταγγελίες για νοθείες και παρατράγουδα. Σε καμιά περίπτωση όμως όλα τούτα δεν μπορούν να αμαυρώσουν την μεγάλη συμμετοχή και τη δημοκρατική λειτουργία του κινήματος. Τώρα ήρθε η ώρα για δουλειά και για πολιτική λειτουργία κοντά στους εργαζόμενους και στα κινήματά τους.

Τρίτη, Μαΐου 20, 2008

Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση

Ερώτηση 11 βουλευτών προς τους υπουργούς Οικονομίας και Δικαιοσύνης(19/5/08)

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2007 δικαστικός επιμελητής επέδωσε προς τον Υπουργό Οικονομίας εξώδικο, το περιεχόμενο του οποίου θέτει μείζονα ηθικά και πολιτικά ζητήματα για τον Υπουργό, και περιέχει συγκεκριμένες και σοβαρότατες καταγγελίες για εξαπάτηση και εμπαιγμό ιδιώτη, για απλήρωτες προεκλογικές δαπάνες, αλλά και για προσπάθεια ιδιότυπης εξόφλησης χρεών του Υπουργού μέσα από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Προς τους κ.κ. Υπουργούς Οικονομίας και Δικαιοσύνης
ΘΕΜΑ: «Εξώδικο με πρωτοφανείς καταγγελίες για εξαπάτηση ιδιώτη από τον Υπουργό Οικονομίας και το Διευθυντή του, για απλήρωτες εδώ και χρόνια προεκλογικές δαπάνες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ του τελευταίου, αλλά και για απόπειρες εξόφλησης των προσωπικών χρεών του ίδιου του Υπουργού μέσω του ευρύτερου δημοσίου τομέα (!) δημιουργεί μείζον ηθικό και πολιτικό ζήτημα για το πρόσωπο που επέλεξε η Κυβέρνηση Καραμανλή να διαχειρίζεται το δημόσιο πλούτο και το οικονομικό παρόν και μέλλον της πατρίδας μας, πρόσωπο που ήδη βαρύνεται με την πολιτική – τουλάχιστον – ευθύνη βαρύτατων σκανδάλων όπως αυτά των δομημένων ομολόγων και του αδιαφανούς ξεπουλήματος του ΟΤΕ!»

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2007 δικαστικός επιμελητής επέδωσε προς τον Υπουργό Οικονομίας εξώδικο, το περιεχόμενο του οποίου θέτει μείζονα ηθικά και πολιτικά ζητήματα για τον Υπουργό, και περιέχει συγκεκριμένες και σοβαρότατες καταγγελίες για εξαπάτηση και εμπαιγμό ιδιώτη, για απλήρωτες προεκλογικές δαπάνες, αλλά και για προσπάθεια ιδιότυπης εξόφλησης χρεών του Υπουργού μέσα από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ενόψει, δε έστω και ψίγματος αλήθειας στις πρωτοφανείς αυτές επώνυμες καταγγελίες για τέτοιες αχαρακτήριστες ενέργειες αυθαιρεσίας και εκμετάλλευσης της Υπουργικής του ιδιότητας για αθέμιτα προσωπικά οφέλη και ταυτόχρονη ζημία τρίτου, λαμβάνει ακόμα προκλητικότερη διάσταση ο πρωταγωνιστικός πολιτικός ρόλος του Υπουργού Οικονομίας στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και στην πώληση του ελέγχου του κερδοφόρου ΟΤΕ σε κρατική Γερμανική εταιρεία έναντι πινακίου φακής και με αδιαφανείς διαδικασίες κερδοσκοπίας μεσαζόντων!

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το παραπάνω επιδοθέν στον Υπουργό εξώδικο:

(α) Ο σημερινός Υπουργός Οικονομίας (μέσω του επικεφαλής της ομάδας υποστήριξης του και σημερινό Διευθυντή του Γραφείου του) συμφώνησε με εμπορική εταιρεία να αναλάβει η τελευταία έργο παροχής υπηρεσιών ταχυμεταφοράς φακέλων, δημοσίων σχέσεων, γραμματειακής υποστήριξης, «προπαγάνδας και διαφήμισης» ενόψει των εκλογών του 2004 με τους εξής – ομολογουμένως τζογαδόρικους - όρους:
«εάν στις προσεχείς εκλογές εκλεγόταν το κόμμα της ΝΔ και ο ίδιος βουλευτής, θα κατέβαλε στην εταιρεία όσα συμφωνήθηκαν και μάλιστα στο πενταπλάσιο. Αν όχι θα έπαιρνε η εταιρεία το ρίσκο και δεν θα είχε καμία απαιτήση».
Προφανώς, για λόγους που στερούνται κάθε ηθικής και δεοντολογικής βάσης, ο σημερινός Υπουργός Οικονομίας φέρεται να ήταν σίγουρος ότι εάν το κόμμα του εκλεγεί στην Κυβέρνηση, τα χρήματα για αυτόν δεν θα ήταν πλέον πρόβλημα και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπόσχεται πενταπλάσια αμοιβή στην εταιρεία προεκλογικής προώθησής του, δηλαδή περίπου 1.500.000 ευρώ, αφού η κανονική αμοιβή υπολογίζεται, βάσει του εξωδίκου, στα 280.000 ευρώ!

(β) Ο σημερινός Υπουργός Οικονομίας, το πρόσωπο που έχει την εξουσία να επιβάλλει οικονομικές υποχρεώσεις, και μάλιστα με δυσανάλογο και άδικο κοινωνικά τρόπο, στους Έλληνες πολίτες και να τους εξαναγκάζει με απειλή κυρώσεων στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών, αρνείται αδικαιολόγητα να πληρώσει τα δικά του χρέη, χρέη που «τρέχουν» από το 2004!

(γ) Και μάλιστα, ο σημερινός Υπουργός Οικονομίας, όχι μόνο δεν πληρώνει τα χρέη του, αλλά εκμεταλλευόμενος την Υπουργική του επιρροή και υπερβαίνοντας τις νόμιμες εξουσίες του, αποπειράται να αναθέσει την πληρωμή τους σε τρίτους, δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το εξώδικο, είτε άμεσα,:
«Κύριε Υπουργέ, από εκείνη τη στιγμή μέχρι έως σήμερα έχω γίνει ένα μπαλάκι του πινγκ – πονγκ από τον κ. Νικολαρόπουλο και τον κ. Πλουμιστό, στον οποίο με παρέπεμψε εν συνεχεία, ανάμεσα σε, ναυτιλιακή εταιρεία, ΟΔΙΕ, ΔΕΚΟ, ΟΠΑΠ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, φορείς που υποτίθετο θα ικανοποιούσαν την απαίτησή μου. Για όλα αυτά έχω αποδεικτικά στοιχεία..»
Είτε με ... απευθείας αναθέσεις έργων!!!!
«υποχρεωθήκαμε να διατηρήσουμε μεγάλο αριθμό προσωπικού και μετά την εκλογή σας, αφού οι υποσχέσεις περί ανάληψης άλλων εργασιών ως αποπληρωμή μας πήγαιναν και έρχονταν..»
Παρεμπιπτόντως θα ενδιέφερε ιδιαιτέρως την ελληνική Βουλή, αλλά και το εκλογικό σώμα να γνωρίζει, ενόψει και της επιδίωξης της Κυβέρνησης σας να ξεπουλήσει τα λιμάνια, αλλά και των χαριστικών Κυβερνητικών ρυθμίσεων προς όφελος ναυτιλιακών εταιρειών, ποια είναι αυτή η ναυτιλιακή εταιρεία, που συναλλάσσεστε και διαπλέκεστε, στην οποία παραπέμπονται επιχειρήσεις που εργάστηκαν για εσάς, προκειμένου να εισπράξουν ποσά που τους χρωστάτε!
Επίσης, θα ενδιέφερε ιδιαίτερα την Ελληνική Βουλή και το εκλογικό σώμα, και θα όφειλε να ενδιαφέρει και την Ελληνική Δικαιοσύνη, να γνωρίζει τις μεθοδεύσεις στις οποίες μετέρχεται το επιτελείο του Υπουργού Οικονομίας προκειμένου να μετακυλίει την πληρωμή προσωπικών χρεών του Υπουργού σε ΔΕΚΟ και οργανισμούς δημοσίου ενδιαφέροντος είτε άμεσα, είτε εμμέσως, παρέχοντας ως αποπληρωμή «αναλήψεις άλλων εργασιών...»!

Πραγματικά, αποτελεί φαινόμενο για την ελληνική πολιτική σκηνή και μία ακόμα αρνητική πρωτοτυπία της Κυβέρνησης Καραμανλή να διαθέτει τον μόνο Υπουργό – και μάλιστα Οικονομίας - που καταδέχεται να του επιδίδει δικαστικός επιμελητής εξώδικα στο γραφείο του για οφειλές που τον βαρύνουν!

Είναι προφανές, ότι εφόσον αληθεύουν έστω και στο ελάχιστο αυτές οι καταγγελίες, τότε το πρόσωπο που η Κυβέρνηση Καραμανλή επέλεξε να ορίζει την οικονομική πορεία της χώρας μας και να διαχειρίζεται το δημόσιο πλούτο στερείται στοιχειωδών εγγυήσεων ήθους και νομιμοφροσύνης και μετέρχεται ηθικά, θεσμικά και νομικά ανεπίτρεπτων μεθόδων, εκμεταλλευόμενο με πρωτοφανή ασυδοσία την πολιτική και εκτελεστική του εξουσία προκειμένου να αδικεί πολίτες για προσωπικό όφελος!

Μετά τα παραπάνω:

Θεωρούμε αυτονόητο ότι ο Υπουργός Οικονομίας οφείλει το ταχύτερο δυνατόν να δώσει λεπτομερείς εξηγήσεις με τεκμηριωμένα στοιχεία για το σύνολο των καταγγελλομένων σε αυτήν την επώνυμη έγγραφη εξώδικη διαμαρτυρία, που εκκρεμούν από το Σεπτέμβρη του 2007, καταγγελίες ενός απλού πολίτη που φέρεται να προσπαθεί να βρεί το δίκιο του απέναντι σε ένα ισχυρό και όπως φαίνεται ασύδοτο φορέα εξουσίας, ο οποίος δυστυχώς, ταυτίζεται με το πρόσωπο του Υπουργού Οικονομίας της Κυβέρνησης Καραμανλή.
Ζητούμε την έμπρακτη επίδειξη του δέοντος πολιτικού φιλότιμου εκ μέρους του Υπουργού, τη στιγμή που βαρύνεται με τέτοιες επώνυμες πρωτοφανείς καταγγελίες.
Και ζητούμε και την δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.


Οι ερωτώντες Βουλευτές

Μιχάλης Καρχιμάκης
Μάρκος Μπόλαρης
Χρύσα Αράπογλου
Δημήτρης Τσιρώνης
Μιχάλης Παντούλας
Χρήστος Αηδόνης
Μιχάλης Τιμοσίδης
Λεωνίδας Γρηγοράκος
Τάκης Ρήγας
Βασίλης Κεγκέρογλου
Γιάννης Σκουλάς
Oh tembora oh mores!!!!! Ω καιροί Ω ήθη!!!!!!!!

Σάββατο, Μαΐου 17, 2008

Μακρύ αγκάθι: Σπιναλόγκα

Η μέρα ηλιόλουστη, ο Μάης επιτέλους νικητής ,τροπαιοφόρος με κόκκινο στεφάνι στα μαλλιά. Η θάλασσα «λάδι». Αφήσαμε πίσω μας τις γκρίνιες και τα Πασοκικά εκλογικά τερτίπια, και ξεκινήσαμε για την Σπιναλόγκα. Οι υποψήφιοι μας συντρόφευαν στέλνοντάς μας μηνύματα όπου μας υπενθύμιζαν το δημοκρατικό μας καθήκον να τους ψηφίσουμε. Θα το σκεφτούμε!!!
Η Σπιναλόγκα, πάντα με μάγευε την έχω επισκεφτεί δεκάδες φορές, μα κάθε φορά είναι και μοναδική. Διάβασα και πρόσφατα το «Νησί» της Βικτώρια Χίσλοπ και παρότι δεν με ενθουσίασε, μου ξανάβαλε στο νου το νέο ταξίδι. Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησάκι το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Το αρχαίο του όνομα ήταν Καλυδών αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάσθηκε Σπιναλόγκα. Οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την αξεπέραστη ομορφιά του.
Το 1905 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο όπου οδηγήθηκαν όλοι οι λεπροί της Κρήτης που πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι στη "Μισκινιά" έξω από το Ηράκλειο και ήταν εστία μολύνσεως και για τον υπόλοιπο λαό. Κατά την περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής οι κατακτητές δεν τολμούσαν να αφήσουν ελεύθερους τους λεπρούς και ήσαν αναγκασμένοι να τους τροφοδοτούν οι ίδιοι οι κατακτητές δεδομένου ότι το απέναντι χωριό Πλάκα το είχαν εκκενώσει και είχαν διώξει τους κατοίκους σε άλλα χωριά, όλη δε την παράλια περιοχή την είχαν οχυρώσει με πυροβολεία, πολυβολεία, υπόγειες στοές, ναρκοπέδια γιατί φοβόντουσαν απόβαση των Άγγλων σ' εκείνο το μέρος. Ούτε ποτέ μπήκε στο νησάκι Ιταλός ή Γερμανός και γι' αυτό λειτουργούσαν παράνομα ραδιόφωνα και ο γιατρός Διευθυντής Γραμματικάκης αντέγραφε τις ειδήσεις του Λονδίνου και του Καΐρου και τις μοίραζε ως δελτία ειδήσεων στους κατοίκους. Τελικά το 1957 έκλεισε ιαθέντων των λεπρών με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών φαρμάκων.

Είναι ένα μικρός τόπος η Σπιναλόγκα. Τη γυρίζεις με τα πόδια και εύκολα αγαπιέται. Εχει σιωπές και σκιές. Τη σκέφτεσαι ξανά και ξανά, σου στοιχειώνει το μυαλό κι αναρωτιέσαι γιατί...ίσως γιατί είναι μοναδική: Είναι ένα ιστορικό παλίμψηστο. Ενετικό κάστρο και τείχη, δεξαμενές, οθωμανικός οικισμός, η σκιά της λέπρας, η πρώην αποικία, ο αποκλεισμός, η ιστορία της Ιατρικής.

Κυριακή, Μαΐου 11, 2008

Η αποστασία και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας

Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας η περίοδος πολιτικής ανωμαλίας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 έως την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Μετά την παραίτηση Παπανδρέου σχηματίστηκαν κυβερνήσεις από μέλη της Ενώσεως Κέντρου παρά τη σφοδρή αντίθεση του αρχηγού της Γ. Παπανδρέου και της πλειοψηφίας των βουλευτών της. Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί αυτών των κυβερνήσεων, καθώς και οι βουλευτές της Ε.Κ. που τελικά στήριξαν αυτές τις κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν από μέρος του Τύπου και του λαού αποστάτες, καθώς υπήρχε η ως τώρα αναπόδεικτη εντύπωση σε πολιτικούς, δημοσιογράφους αλλά και κάποιους ιστορικούς ότι η στήριξη που παρείχαν δεν πήγαζε από πολιτική ή ιδεολογική συμφωνία, αλλά ήταν προϊόν χρηματισμού και υποσχέσεων για ανάληψη κυβερνητικών αξιωμάτων. Η περίοδος αυτή ήταν περίοδος πολιτικής αστάθειας και εντάσεων με έντονη την ανάμιξη του νεαρού τότε βασιλιά Κωνσταντίνου στα πολιτικά πράγματα της χώρας κατά παράβαση του Συντάγματος του 1952. Οδήγησε σε απαξίωση των πολιτικών και άνοιξε τον δρόμο στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. o Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στην κρίση του Ιουλίου του 1965 διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο, ερχόμενος σε αντίθεση με τον αρχηγό της Ε.Κ., Γεώργιο Παπανδρέου και στηρίζοντας ή συμμετέχοντας στις κυβερνήσεις στελεχών της Ε.Κ. (κυβερνήσεις των Αποστατών) των Νόβα, Στεφανόπουλου και Τσιριμώκου.
(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

"Οι Έλληνες δεν είναι αμνήμονες. Η ιστορία είναι ζώσα και δε σβήνεται, δεναποσιωπάται και βεβαίως δεν ξαναγράφεται. Η ιστορία αποδίδει τα ίσα.Η αποστασία και ο εμπνευστής και πρωταγωνιστής της έχουν καταδικαστεί δια παντός στην συνείδηση του δημοκρατικού ελληνικού λαού.Κι αυτή είναι η χειρότερη τιμωρία".
Τηλέμαχος Χυτήρης απόσπασμα από άρθρο του στα ΝΕΑ 08/05/2008.

Ένας άγριος Μάης

Δεν τον ζήσαμε, τον ανακαλύψαμε χρόνια μετά, μέσα από βιβλία, ντοκιμαντέρ και ταινίες, αλλά μας σημάδεψε και μας έκανε να ονειρευόμαστε ότι ήμασταν εκεί, ή ότι θα μπορούσαμε ποτέ και η δική μας γενιά να κάνει τους δικούς της Μάηδες.
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ:
MΑΡΤΗΣ. Στις 18 Μάρτη, διαδηλωτές ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ καίνε αμερικανικές τράπεζες στο Παρίσι. Στις 22 Μάρτη, αυθόρμητη συγκέντρωση διαμαρτυρίας υπέρ 6 αντιπολεμικών διαδηλωτών καταλήγει σε κατάληψη του Πανεπιστημίου της Νάντερ στην Γαλλία.
ΑΠΡΙΛΗΣ. Στις 4 Απρίλη δολοφονείται ο μαύρος ηγέτης και προπαγανδιστής της μη βίαιης διαμαρτυρίας και πολιτικής ανυπακοής Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, στο Μέμφις των ΗΠΑ. Σε 125 πόλεις ξεσπάνε ταραχές από μαύρους διαδηλωτές. Στις 6 Απρίλη, στο Όκλαντ της Καλιφόρνια, τα γραφεία του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, πολιορκούνται από την αστυνομία. Δολοφονείται εν ψυχρώ ο Μπόμπυ Χάττον και συλλαμβάνεται ο Έλντριτζ Κλήβερ. Στις 11 Απρίλη, ο φασίστας Κλάους Μπάχμαν πυροβολεί το κεφάλι τον ηγέτη του Κινήματος Εξωκοινοβουλευτικής Διαμαρτυρίας (ΑΡΟ) της Δ. Γερμανίας Ρούντι Ντούτσκε. Στις 23 του ιδίου μήνα η οργάνωση “Φοιτητές για μία Δημοκρατική Κοινωνία” (SDS) καταλαμβάνει το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στις ΗΠΑ. Στις 25 Απρίλη του 1968 στα γαλλικά πανεπιστήμια αριστεριστές φοιτητές συγκρούονται με δεξιούς και φασίστες.

ΜΑΗΣ (Α ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ). Στις 3 Μάη, γίνονται στο παρισινό Καρτιέ Λατέν, οι πρώτες αιματηρές συγκρούσεις του “Μάη 68” ανάμεσα στους κρανοφόρους CRS της αστυνομίας και σε κάμποσες εκατοντάδες φοιτητές. Μετά δύο μέρες ταραχών, 6 σπουδαστές κλείνονται στην φυλακή. Στις επόμενες μέρες κλιμακώνονται όλο και πιο μαζικές πορείες διαμαρτυρίας με αποκορύφωση στις 10 Μάη, που έμεινε στην ιστορία ως “Νύχτα των Οδοφραγμάτων”. Στις 13 Μάη 68 τα εργατικά συνδικάτα σπρωγμένα από την κίνηση των γεγονότων αναγκάζονται να κηρύξουν Γενική Απεργία. Την ίδια μέρα καταλαμβάνεται η Σορβόννη. Στις 14 Μάη αρχίζουν οι καταλήψεις εργοστασίων από “γενικές συνελεύσεις” εργατών .
ΜΑΗΣ (Β ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ), Στις 18 Μάη δέκα χιλιάδες νέοι διαδηλώνουν στην φρανκική Μαδρίτη και συγκρούονται με την αστυνομία του φασιστικού καθεστώτος. Στις 20 Μάη ο Wu-Liang ζητάει στην Κίνα άμεση δημοκρατία και φέρνει ως παράδειγμα την Παρισινή Κομμούνα του 1871. Την επόμενη μέρα καταλαμβάνεται το Πανεπιστήμιο του Δ. Βερολίνου, ενώ στο Παρίσι 100 περίπου Έλληνες φοιτητές καταλαμβάνουν το “Ελληνικό Σπίτι” της Πανεπιστημιούπολης, υψώνοντας στην στέγη του μία κόκκινη και μία μαύρη σημαία χιαστί. Στις 22 Μάη η Γαλλική Κυβέρνηση προσπαθώντας απελπισμένα να ησυχάσει τα πράγματα, ψηφίζει γενική αμνηστία, ενώ δύο ημέρες μετά ο στρατηγός Ντε Γκωλ επισείει στους Γάλλους τον κίνδυνο… εμφυλίου πολέμου. Στις 24 Μάη στο Βέλγιο, την Γερμανία, την Ιταλία και την Χιλή καταλαμβάνονται Πανεπιστήμια και ξεσπούν εκτεταμένες οδομαχίες ανάμεσα στην νεολαία και την αστυνομία. Στην Γαλλία ένα εκατομμύριο απεργοί νεκρώνουν τη δημόσια ζωή. Στις 28 Μάη, οι φοιτητές της Μαδρίτης καταλαμβάνουν το εκεί Πανεπιστήμιο.
Ο Παρισινός (Γαλλικός) Μάης τελειώνει.

Δευτέρα, Μαΐου 05, 2008

Οι όψιμοι υπερασπιστές των εργαζομένων

Και ξαφνικά τα Μέσα ...θυμήθηκαν την κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος!!! Και να αναλύσεις και να δηλώσεις (συνήθως απόντων) από το κίνημα. Αφορμή στάθηκαν οι πραγματικά μικρές συγκεντρώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά σε όλη την Ελλάδα και στο Ηράκλειο.
Τούτο το φαινόμενο ΔΕΝ είναι νέο και φυσικά πρέπει όλους να μας απασχολήσει. Την ίδια χρονική περίοδο όμως κι εννοώ το τελευταίο τρίμηνο, τούτο το συκοφαντημένο συνδικαλιστικό κίνημα, με τις αγκυλώσεις, τις διασπάσεις του, τις αντικειμενικές αδυναμίες του, κατάφερε να οργανώσει τρεις τεράστιες απεργιακές κινητοποιήσεις που άφησαν εποχή για το ασφαλιστικό. Στο Ηράκλειο αυτές οι συγκεντρώσεις είχαν πάνω από 3.500 πολίτες η καθεμιά τους. Τότε βέβαια τα ίδια Μέσα που σήμερα κλαίγονται και ανησυχούν για την κάμψη των συνδικάτων νυχθημερόν έβριζαν και λοιδορούσαν τους «συνδικαλιστές», τους έσερναν στους εισαγγελείς για τις διακοπές ρεύματος ή δημιουργούσαν κοινωνικό αυτοματισμό (στρέφοντας τη μια τάξη ενάντια στις άλλες) για να σπάσουν την απεργία των Λιμενεργατών ή των εργαζομένων στους Δήμους.
Η κρίση η όποια κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί με αίσθημα ευθύνης από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα όργανά τους τα συνδικαλιστικά. Οι καιροί ου μενετοί και πρέπει όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Από κει και πέρα να μη διστάζουμε να καταγγέλλουμε τους όψιμους υπερασπιστές των εργατικών δικαίων, που παίζουν τα παιχνίδια της Κυβέρνησης και δημιουργούν κλίμα απαξίωσης της δυναμικής των οργανωμένων εργαζομένων.